Eindelijk een update vanuit Hamilton

Hoi allemaal,

Even een kleine update.
Ondertussen ben ik nu voor de 4e dag in Hamilton. Maandag ben ik door Helma gebracht, wat echt super lief is, aangezien het gewoon ruim een uur rijden was nog. Ze heeft me toen naar mijn kamer gebracht, echt een heel leuk huisje met 3 slaapkamers. Ik woon hier met Alex, het huisje is van haar, en haar vader.
Nadat ik mijn spullen daar had gebracht en te horen had gekregen dat ze een extra matras in de kast had staan en het geen enkel probleem vond dat Renske zou komen (woehoe!!), heeft Helma me even naar de universiteit gereden, zodat ik wist welke weg ik zou moeten afleggen. Het was 5,3 km. Daarna heeft ze me zelfs nog meegenomen naar een supermarkt, zodat ik vast allerlei dingen in huis had en het niet in mijn eentje lopend hoefde te doen.
Eenmaal thuis heb ik afscheid genomen van Helma, Andrew en Reuben (haar 2 jongste kinderen). Moet toch eerlijk zeggen dat ik dat best moeilijk vond. Vanaf toen was ik echt, echt alleen. Geen enkele Hollander om nog op terug te vallen, geen enkele bekende (direct of indirect) meer en ik heb echt een paar hele leuke dagen gehad bij Helma en Guus en hun kinderen, nogmaal bedankt voor alles!
Ik ben in het huisje alles een plekje gaan geven (mijn spullen dan) en ’s avonds op tijd mijn heerlijke bed ingegaan omdat ik de volgende dag al om 9 uur op de universiteit moest zijn. Alex had me ’s avonds nog even laten zien waar het busstation was. Nou die bus heb ik 1 dag genomen en ik was na die dag ook enorm blij dat Alex haar vader mij de extra fiets aanbood die beneden in het hok klaarstond. Hij doet er lang over, hij is warm en hij rijdt niet zo vaak. Daarnaast wil ik graag zelf weten waar ik ga en sta en wanneer. Gister ben ik na stage dus ook even de stad gaan verkennen op mijn fietsje, ondanks dat alles dicht was, kreeg ik toch een beter beeld van alle straten en begon me eigenlijk al best thuis te voelen, want kan aardig de weg vinden en dat zonder kaart ;) Al heb ik die best vaak op google maps gezien zodat ik hem aardig in mijn hoofd heb zitten van de delen van Hamilton waar ik moet wezen ;)
Fietsen aan de andere kant van de weg is even wennen trouwens, maar gaat prima, alleen die helm die je verplicht op moet, die irriteert me wel mateloos, maar ja, ik doe het maar, want een boete wil ik niet, al schijnt de politie het drukker te hebben dan een losgeslagen wilde fietser aan te houden zonder helm, dus laat staan mij, een losgeslagen wilde snel racende tussen auto’s door sprintende fietser ;)

Stage zelf is echt heel erg leuk, behalve het deel waarbij een muis onthoofd wordt. Elke dag om kwart over 9-half 10, blegh… hersens die er dan zorgvuldig uitgewipt worden (ja ik zie jullie in gedachte kokhalzen, kun je nagaan, ik moet dat dus in het echt zien en sterker nog, over een paar weken zelf doen). De muizen worden eerst verdoofd, soort van ;) Zal details achterwege laten, want er zijn denk best want dieren liefhebbers onder ons.
De eerste dag zou ik eigenlijk alleen meekijken, maar ik pikte dingen al vrij snel op en ik kan niet zo goed stil zitten :P Dus werd toch wel aan het werk gezet, gister deed ik al aardig wat zelf en vandaag ben ik zelfs alleen begonnen. Heb gelijk al resultaten ook geboekt voor mijn onderzoek en behoorlijk goede resultaten, dus erg fijn allemaal. Bovendien zijn de werkzaamheden erg leuk, vind best leerzaam zo’n lab, heel anders, maar super interessant, leuk om mee te maken!
Verder is stage gezellig, kan erg lachen. Ik werk dan met mijn begeleider Logan en verder zijn er 3 PhD studenten die dus aan het promoveren zijn en er is nog een meisje die er ook voor een paar maanden is, al doet zij heel ander soort onderzoek en heb ik eigenlijk niets met haar te maken. Al die mensen komen ergens anders vandaan, Iran, Egypte, China/Korea oid. Maar erg gezellig.
Gister hadden ze mijn mp3-speler (ja die rode koelkast ja, sommige mensen waarderen hem dus wel ;)) aangesloten op de boxen, zodat we wat te luisteren hadden. Ze hebben daar nog nooit muziek gehad, dus ze vonden het een hele verbetering. Net als de tosti-ijzer die ik had verzonnen om aan te schaffen en gister gelijk heb gekocht. Iedereen betaalde mee (een ijzer voor 10 euro hebben we het over ;)) en meteen een grote hit ;) Mensen vanuit andere afdelingen komen bij ons met hun brood, hihi.

Het enige probleem van mijn stage is de inschrijving aan de universiteit. Ik schijn het verkeerde visum te hebben, ik moest dus een studenten visum hebben ervoor, maar ja dat visum schijnt dus niet voor mij van toepassing te zijn, want ik studeer niet, maar loop een internship/stage. Kortom mijn situatie valt weer eens tussen 2 visums in :S Maar ze gaan het uitzoeken, maar het kan dus zo zijn dat ik nog eens 150 NZdollar extra moet betalen voor een extra visum en zowel een studenten visum, dat zou betekenen dat ik dus 2 visa heb en de ambassade mij dus tot 2x toe verkeerd heeft voorgelicht.
Gelukkig is iedereen ontzettend behulpzaam.

Verder krijg ik van iedereen te horen dat ze nooit hadden verwacht dat mijn Engels zo goed zou zijn, want voorgaande studenten begrepen schijnbaar de helft niet en de PhD studenten daar snappen de locals de helft niet van door het accent. Dus dat is wel een ego-streler. Zelf heb ik het gevoel dat ik alleen maar sta te horten en stoten terwijl het in mijn koppie allemaal prima klinkt ;)

Verder wil ik even laten weten dat ik dus nergens internet heb. Met een beetje geluk heb ik vrij snel thuis internet, Alex is ermee bezig. En op de uni is het zoiezo een ramp. Als student krijg je maar 1,5GB per maand als credit :S Beetje raar. Ze werken in dit hele land met GB per maand (thuis 18 dollar voor 30GB/maand). Maar goed…ik gebruik nu even de account van een collega, best fijn. Maar updates kunnen dus even duren en ik lees alle reacties dus ook iets later. Ik heb wel internet op mijn mobiel, maar dat is maar 150MB per maand, dus niet echt de hoeveelheid waarbij ik de hele dag kan internetten, en zeker niet skypen oid, want dan ben ik er gelijk doorheen ;)
Dus even geduld daarvoor. Moet wel zeggen dat ik er gelijk mee getest wordt, want contact met thuis is dus nu heel weinig, dus ik ben echt helemaal op mezelf aangewezen, al red ik mezelf prima moet ik zeggen.
Alex is best op zichzelf, al komt het langzaam nu dat we wat meer praten. Ze is alleen behoorlijk anders dan ik, niet op een slechte manier ofzo, maar de klik die je soms gelijk hebt met mensen is er niet echt, ze praat niet echt uit zichzelf. Daarnaast ben ik ’s avonds vaak gebroken van werk en omdat je de hele dag Engels praat en hoort ben je gebroken, want het is ook niet normaal Engels (dat accent, snap er soms de ballen van, gelukkig praat mijn begeleider echt goed Engels) en het zijn gewoon veel indrukken. Maar het komt langzaam. Maar het is een heel aardig meisje en probeert me echt op mijn gemak te stellen. Ze is 26 en werkt fulltime als lerares scheikunde en biologie op een high school.

En ik heb gisteravond een kakkerlak ontdekt, die schijnen hier door heel de stad te lopen, super smerig en dat beest was super groot (vind ik :P).

Ik ga nu maar stoppen, want de update is gigantisch en ik geloof dat ik jullie aardig verveel, haha.
Dus kortom, voor de mensen die het stuk willen overslaan ;):
Ik leef in ieder geval nog, het gaat goed, leuke stad, aardige mensen, leuke stage, geen internet, denk aan jullie (soms ;)) en spreek jullie snel.

Liefs xx

PS. Foto's komen zodra ik internet thuis heb.