10 weken

Hoi allemaal,

Ja ja, 10 weken aan de andere kant van de oceaan alweer, ik tel nog steeds in weken :P
Veel gebeurd en toch ook heel weinig, maar genoeg om even een berichtje te sturen.
Ten eerste: excuses aan iedereen die ik niet of niet snel genoeg een berichtje terugstuur of gestuurd heb. Ik heb heel veel leuke en lieve reacties gehad na mijn eerste email en ook tussendoor krijg ik heel veel appjes. Ik vergeet jullie niet, maar het is soms lastig iedereen direct te beantwoorden, zeker met het tijdsverschil van 10 uur. Ik vind het wel super leuk om van iedereen te horen hoe het met iedereen is, dus vooral blijven sturen, ik probeer zoveel mogelijk te reageren :)

Nou komt ie:

Op de brandende vraag die ik al van velen heb mogen ontvangen:
Nee, helaas ben ik nog niet aan het werk. En ja, het huis is ondertussen brandschoon ;)
Maar goed nieuws, mijn registratie is erdoorheen gekomen en ik hoefde niet eens mijn Engelse taaltoets over te doen. Dit zal uiteindelijk ooit nog moeten voor mijn registratie en examens als arts, maar de druk is voor nu even van de ketel.
The Board had 4-6 weken om mijn registratie te accepteren danwel te weigeren en ze namen er ook zeker hun tijd voor. Het heeft 6 weken tot op de dag geduurd (het lijkt de immigratiedienst wel...). Maar met goed nieuws, het was geaccepteerd.
Waarom dan nog niet aan het werk (ik hoor jullie hersenen kraken). Nou kijk...als je geregistreerd bent dan heb je een jaarlijks certificaat nodig dat je ook daadwerkelijk mag praktiseren. Dit certificaat kun je pas krijgen als je een baan hebt, maar die baan krijg je pas met dit certificaat. De welbekende vicieuze bureaucratische cirkel, die ik vorige week doorbroken heb. Het certificaat is binnen en ik wacht nu dus op het contract, welke ik eigenlijk afgelopen weekend ondertussen verwacht had. Maar het contact met de leidinggevende loopt voorspoedig en die verwacht dat ik deze week kan beginnen (al verwacht ik eerder volgende week).
Kortom, er komt een einde aan mijn lange vakantie en ik ben ontzettend blij om binnenkort geld te zien verschijnen op mijn bankrekening (loon wordt hier iedere week dan wel elke 2 weken gestort, nadeel is wel dat je dus elke week/2 weken een stukje week overhoudt ipv iedere maand een stukje maand; voordeel is dat ik nu dus eindelijk sneller zelf geld kan uitgeven :P).
Nee even serieus, ik kijk er onwijs naar uit om te werken. Ik begin aardig gewend te raken aan het thuis zijn en het heeft echt zijn charmes en voordelen en ik kan er heel goed aan wennen, maar daarom is het ook echt goed om weer aan het werk te gaan. Ik mis het sociale leven en de uitdagingen.

Dan nu het antwoord op die andere brandende vraag: wat doe je met je tijd??
Nou tja...uitslapen. Gosh wat ben ik moe. Nog steeds. Waarom? Geen idee. Maar dat komt dus wel handig uit.

We zijn naar het concert van The Eagles geweest, wat echt heel gaaf was. Het heeft het hele concert geregend, maar het was warm, dus kon me niks schelen. Muziek en geluid was goed en was echt gaaf om ze te zien spelen. Uniek.

Verder is het huis schoner dan het ooit geweest is. Lijkt wel nieuw. Ik heb de ramen maar eens onder handen genomen, dat was schijnbaar al een aantal jaar niet gebeurd. We konden er opeens doorheen kijken :P (nee hoor ik overdrijf), maar de mensen op de golfbaan zagen zelfs een verschil, dus het was fijn dat het opviel.

Ik volg Maori les 1x in de 2 weken. Tamsyn en de kinderen krijgen dit omdat ze Maorisch zijn, dus de overheid vergoed dit aan Maorische mensen, omdat het een uitstervende taal is. Erg interessant om te doen en ook wel handig, zeker als je in de hulpverlening gaat werken, ze nemen je iets serieuzer schijnbaar als je de taal een beetje spreekt en de cultuur wat meer begrijpt. De uitspraak ligt dicht tegen de Nederlandse uitspraak aan en woorden lees je dus zoals wij ze zouden lezen. Engelstaligen hebben er dan dus ook meer moeite mee, want ze moeten hun klanken voor dezelfde letters veranderen.
Verder heb ik een bibliotheek kaart aangeschaft, altijd handig.

Ik ga 1-2x/week naar het lab om te werken met de hersenplakken van muizen. Erg gezellig met Logan en nuttig. Doe het lekker op mijn gemak, daarnaast moeten er eerst meer muizen komen wil ik vaker naar het lab kunnen gaan.

Ik ben begonnen met de 'Nederlandse muur', mijn muur met alle foto's van vrienden en familie. Heel veel hangt al, maar het kan voller. Voelt wel heel fijn dat het hangt. Het hele huis heeft ondertussen een meer Nederlands tintje. De toilet heeft een kalender, wat Chae echt niet begrijpt en blijkbaar zit hij niet meer zo op zijn gemak zo :P
Mijn spullen zijn begin april allemaal gearriveerd en ondertussen is alles uitgepakt en geinstalleerd, dus voel me helemaal thuis ondertussen.

Ik heb een auto sinds 7 weken, een donkerblauwe Ford Mondeo Ghia. Zeer luxe met witte leren stoelen (wordt niet zo heet als zwart gelukkig). Heel veel geluk mee gehad en stuk minder betaald dan wat hij waard is, dus goede meevaller voor Chae, was een cadeautje van hem aan mij aangezien ik vaker naar NZ ben gevlogen dan hij naar mij :) Schatje. Een auto is hier ook wel echt nodig, want op sommige plekken is fietsen gewoon niet te doen. Al fiets ik nog zoveel mogelijk nu het weer nog goed is. Momenteel wordt het alleen later in de middag van het ene op het andere moment heel koud. Wat ik wel gemerkt heb, is dat ik last heb van inspannings- en koude-astma. Ik had dit zelf al uitgevogeld een aantal jaar geleden, maar al tijden geen last meer gehad. En ik heb het hier in alle hevigheid weer terug. Ik merkte het al met hardlopen hier, piepen als een gek. Maar nu het koud wordt en ik zit op de fiets, gaat het erg hard. Schijnbaar iets waar veel mensen in Hamilton last van hebben. Ben nog niet dood neergevallen, maar wel paar keer zo staan piepen dat Chae met en inhaler kwam aanzetten :P

Met de nieuwe auto zijn we op vakantie gegaan. Weekje naar de oostkust. Prachtig, echt prachtig weer gehad. De zee was heel warm, wat voor april echt een beetje bizar is. Beetje vergelijkbaar met onze afgelopen november. Veel aan het zwembad gelegen en in de jacuzzi gezeten en in zee gezwommen. Berg beklommen, strandwandeling van 7km gemaakt.
We waren met Chae zijn ouders, zus en haar pleegkinderen. Chae en ik kregen het krakende en oncomfortabele bedbank in de woonkamer. Nou dat hebben we 1 nacht uitgehouden. Kinderen van 4 en 8 zijn heel erg vroeg wakker. Dus we hebben heel gul de sleutel aangenomen van het vakantiehuis van onze buren thuis en hebben daar in een heel comfortabel bed geslapen met een prachtig uitzicht en konden de herrie opzoeken wanneer we er klaar voor waren :P Was echt een heerlijke vakantie.

Na 4 weken vrij, was het na de vakantie dan wel weer echt tijd voor Chae om aan het werk te gaan.
Ik ben een aantal nachtdiensten mee geweest. Gezellig en ik moet zeggen, de laatste ook erg interessant. De eerste rit staat me nog erg goed bij. We kregen de melding dat we naar een hartstilstand gingen, dus ik had er helemaal zin in (voor de niet-medici...ja dat vind ik 'leuk', ik weet het, ik ben cruel en raar, maar op een medische manier in een ambulance is dit heel interessant). Anyhoo..., doordat de collega van Chae nogal tekeer ging tegen het verkeer (die hem niet kan horen, beetje rare vent), hoorde ik niet waar we werkelijk naar toe gingen, wat achteraf gezien wel een beetje vervelend was voor mij.
We kwamen aan en zodra ik de patiënt zag, wist ik al dat we niets meer voor hem konden betekenen. Ik zal verder niet op de details ingaan, maar het heeft behoorlijk wat indruk op me gemaakt. Ik was gefascineerd voor wat we aantroffen, maar hierdoor heeft het wel wat langer geduurd voor ik het beeld van mijn netvlies kon schudden tot op het punt dat ik er een nacht slecht van geslapen heb. Chae heeft nergens last van, sterker nog die vindt zulke ritten zo leuk dat hij de rest van de dienst vrolijk was, een zeldzaamheid wanneer hij werkt :P

Tot slot:
Keesie, de kat, groeit aardig door, volgens de dierenarts zelfs iets te hard. Hij breidt zijn bezoekjes aan buiten steeds verder uit, totdat hij van de week werd aangevallen door een andere kat. Leek wel een hond, zo groot was die kat. Maar die had flink uitgehaald naar mijn lieve kleine schattige Keesie die alleen maar een beetje in de tuin rondsnuffelt aan het gras (en speciaal naar de kattenbak binnenkomt voor zijn behoeftes :S). Dit resulteerde in een duur bezoekje aan de dierenarts die hem een verdoving gaf (die niet helemaal hielp bleek) en 2 hechtingen (die het arme beest al krijsend doorstond) en achteraf dacht ik...dat had me zo een paar honderd dollar kunnen besparen als ik het gewoon zelf had gedaan, maar goed. Na een dag was hij alweer helemaal de oude.

Nou toch nog een heel wat leesvoer geworden zo.
Volgende mail zal ik zeker wat vertellen over werk, want dan ben ik zeker begonnen! Daarnaast heb ik een aantal hele leuke dingen op het programma staan, so stay tuned!

Tot snel!
Liefs xx